archiveren

Tagarchief: Yob

Pallbearer ***
Yob ****

Clearing the Path to Ascend heet de jongste plaat van Yob, met vier nummers in ruim een uur aan allejezus hard gruntende tergend trage sludge metal. Juichende recensies tot in de New York Times aan toe, dus ik ben benieuwd hoe dit live in De Helling uitpakt.

Maar eerst speelt Pallbearer. Dat is ook bij lange na niet mis en ik baal dat ik te laat binnen ben, waardoor ik alleen de drie laatste nummers meepik. Pallbearer zet een fijn vertraagde muur van geluid neer, die door de zang onmiskenbaar referenties aan Black Sabbath boven haalt.

Zonder veel pauze gaat vervolgens Yob van start met In Our Blood, het eerste nummer van de nieuwe plaat, een meesterwerk van bijna twintig minuten. Dit begint haast verstild, maar dat is slechts een aanloop om vervolgens verwoestend hard uit te halen met monsterlijk trage, heerlijk diepe riffs. Deze dynamiek zit ook in de volgende pakweg zes nummers, waarmee toch al gauw een kleine anderhalf uur wordt gevuld.

De verstilde momenten in de nummers versterken alleen maar de intensiteit van de tergende traagheid en de teringharde geluidsmuren als de band echt los gaat. Er zit echter opvallend veel subtiliteit in. Zanger Mike Scheidt heeft een enorm bereik, van diepe grunts tot hoge uithalen, en af en – zeldzaam in het genre! – een haast verstaanbaar zuivere zang. Het gitaarwerk blinkt uit in een enorm breed palet aan riffs. En hoor ik daar even een likje progrock? Het is wonderbaarlijk hoe drie man in basisbezetting gitaar-bas-drum zulke veelzijdige orkestraties en zo’n immens bruut volume weten te brengen. Stevige drones vol doom zijn altijd de onderligger, maar de duisternis kent vele schakeringen.

IMG_0526.JPG

Zie hier een lovende recensie op Kindamuzik

Setlist: http://www.setlist.fm/setlist/yob/2014/tivoli-de-helling-utrecht-netherlands-5bcfbb00.html